van 2 walletjes….

Ja hoor, van twee walletjes eten kun je wel aan Rietepietz over laten. Als we gebeld worden of we vrijdag morgen een paar handjes bij kunnen steken op de drukkerij zeg ik “ja natuurlijk”! Ja óók als de weervoorspellingen  een heerlijke voorjaarsdag aangeven…. want tja, als  de drukkerij op een paar honderd meter van de boulevard gesitueerd is  bied dat ook andere  mogelijkheden.

Een deel van het werk is wat minder geschikt voor Henk en dus heb ik een pittige ochtend en ben om half 1 té moe om direct naar huis terug te rijden…… jawéhellll, zo moe moet je niet achter het stuur kruipen in het drukke verkeer, dan moet je éérst even  in de buurt “onthaasten”, toch?

Ideaalplekje toch? En alle strandpaviljoens zijn al opgebouwd en in bedrijf. Dan loop ik natuurlijk óók nog te sjouwen met een zak geld die we vanmorgen verdiend hebben, véél te zwaar, daar moeten we vanaf……

Geen zorgen hoor, ik ben héél vindingrijk in die dingen, gaat wel goed komen. Toevallig zei Henk ook al dat hij honger heeft…. ik lust ook wel iets maar hou het bescheiden ( als ik ben)  bij een tosti met een glas melk. Maar Henk lijkt zichzelf iets  overschat te hebben, als ik zie wat er op zijn bordje ligt.

Tjongejonge, een portie hete kip op een megadikke bruine boterham  waar een bootwerker een zware klus aan zal hebben.  Maar hij stort zich als een jonge knul op het volle bord, we hebben immers geen haast?

We hebben een heerlijk hoekje in de zon uit de wind, terwijl ik de tosti wegwerk  zie ik zijn bordje steeds leger raken, als 80 jarige hoeft hij er weliswaar niet meer van te groeien maar, hij weet dondersgoed wat hij lekker vindt!
Je ziet het, wij weten dus prima van  twee walletjes te eten, nou ja van een bord ook natuurlijk en Henk laat bijzonder weinig over van het overvolle bord, een klein stukje korst en wat groenvoer.
Waar láát ” die kleine” het!