hanepootje

Zeg ik toch altijd, ik schrijf héél slecht en heb een reuze onduidelijk hanenpootje als ik  papier ouderwets  met een pen te lijf ga.
En dat kan ik bewijzen ook! Een teruggevonden brief uit de tijd dat ik “de moeder MAVO” deed,  dus ga er maar vanuit dat ik m’n stinkende best gedaan heb op de brief die we als proefwerk moesten schrijven.
Behalve in de klas ingeleverd is de brief natuurlijk  verstuurd naar  schrijfster  Renate Rubinstein en ik kreeg ook een antwoord van haar.

De beide brieven mogen jullie lezen en ik wens je sterkte met het ontcijferen van  mijn brief….

Renate Rubinstein  had gelukkig een typemachine!

Vooruit, ik strijk over m’n hart, voor de liefhebber de “vertaling”

Geachte mevrouw Rubinstein,

Hoewel ik bijna zeker weet dat wat ik in deze brief wil melden U allang bekend is, schrijf ik rustig verder. Als 47 jarige “MAVO”ïste” moet ik veel oefenen in opstellen en brieven schrijven.
Na alle gefingeerde geachte dames en/of heren, kies ik voor een geachte mevrouw van vlees en bloed.
Niet in de laatste plaats omdat  de mogelijkheid op een antwoord dan, misschien klein maar, niet uitgesloten  is.  Maar ik dwaal af, terug naar de waarschijnlijk al bekende feiten.

In Uw bundel; “naar de bliksem? Ik niet”is een foutje geslopen. Mocht U over een voorspellende  gave beschikken dan heb ik niets gezegd natuurlijk. In dat geval is het heel goed mogelijk dat U op  27 november’82 weet wat er in juli ’84 in Opzij geschreven gaat worden.(pag25/26)
Als ik echter zie hoeveel columns  er in dit boekje verzameld zijn zie ik U voor me in +/_1983.
Om U heen stapels papieren, ordners, vorige bundels enz,
Helemaal geen wonder dat een verkeerde datum onder een stukje komt, of een ander foutje aan de aandacht ontsnapt. Het heeft me niet belet het boek met veel plezier uit te lezen, en één van Uw boeken zal zeker op mijn examenlijst voorkomen.
Met dank voor het verlichten van de “literatuurdruk” teken ik met vriendelijk groeten…Rietepietz