latten

Echt sportief zijn we niet, echt reislustig óók al niet maar “op wintersport gaan” leek toch iets dat z’n charme kon hebben.
Ik heb het over pakweg  de jaren 80  in de vorige eeuw ja dat klinkt zo leuk dat vorige eeuw, alsof we nu al ver in de 100 zijn. 
We waren “in de bloei van ons leven”  en de kinderen waren zo goed als volwassen en dus tijd om wat dingen te gaan doen “die er nog niet van waren gekomen”.

Niet dat skiën op het verlanglijstje stond maar zo’n wit Oostenrijks dorpje leek ons wel wat, temeer omdat de reis per trein mét slaapplaats gemaakt kon worden.
Dat betekende minstens een halvering van de reistijd, de rest kreeg je niet mee omdat je die “schijnbewusteloos”doorbracht. Héérlijk dat gedender van de trein  op je schuddende tot bed verbouwde bankje.

Heerlijke herinneringen hebben we bijvoorbeeld aan Persisau waar we uiteindelijk tóch op de latten stonden, maar dan de langlauflatten.

Wordt door de sportieve skiër uiteraard op neergekeken maar is uiteindelijk onwijs  hard werken. Je moet immers ieder heuveltje op eigen kracht op, al mag je als beloning dan net als de skiër naar beneden glijden. Nee  jaren 80, nog niet de tijd van de flitsende outfits dat is wel duidelijk op de foto maar het was héérlijk om in je eigen tempo door de stille besneeuwde bossen te glijden.

Soms even stoppend om rond te kijken of  in een berghut  iets te eten en/of  drinken, opwarmen was meestal niet nodig. Dat zei ik toch, het was hard werken.
Het gemoedelijke sfeertje in zo’n berghut is me altijd bijgebleven. Maar ook dáár moest soms gewerkt worden voor je naar binnen kon. Waarschijnlijk sta ik hier het briefje te lezen dat je van harte welkom bent  maar alléén wanneer je twee blokken hout mee naar binnen bracht.  Het vuurtje blijft immers niet vanzelf branden!

We gaan al járen niet meer maar ik moest er aan denken toen ik van de week op zolder aan het ruimen was en de langlauflatten tegen kwam.
Tja, wat doen we ermee!
Geen idee of ook op dát gebied veel veranderd is aan het materiaal dat gebruikt wordt. Het ziet er nog wel goed uit maar bij het skiën zijn zowel latten als bindingen sterk veranderd.
De bijbehorende schoenen heb ik nog niet gevonden, moeten er wel zijn maar ja, zo’n 30 jaar oud, zijn die niet verteerd?

En dan nog,  wie “lauft” er nog “lang”? Het had zelfs tóen al een beetje oubollig imago.  In ieder geval leert een belletje naar de kringloop dat men dáár geen interesse heeft. Jammer, ik heb er toch moeite mee ze in de vuilcontainer te stoppen, áls dat al zou gaan want de latten zijn langer dan we zelf zijn.

Zoekt er nou niémand nog een fijne  “lat relatie”?