bemoeienis of niet

Gáán we weer dacht ik vanmorgen toen ik in het nieuws hoorde dat er in de kamer vragen gesteld gaan worden over het weigeren van “niet ingeënte” kinderen in de  crèche.
Er blijkt een discussie te woeden  of een crèche bekend moet maken dat er ook niét geënte kinderen worden opgevangen.
Tja dacht ik, je kunt overal wel een probleem van maken, als jouw kind wél geënt is kán het toch die ziekte niet krijgen dus waar maak je je druk om? Leven en laten leven.

Maar dát bleek toch  iets te kort door de bocht toen ik wat op het internet  ging spitten. Waar ik even niet aan gedacht had was dat een baby natuurlijk niét via het geboortekanaal in de baarmoeder al  geënt kan worden, dat gebeurt pas later.
Dan wordt er om de paar maanden  zo’n afzichtelijk grote naald gestoken in die schattige mollige armpjes of beentjes. de naald is zó lang dat hij de moeder zelfs in het hart raakt. 

Er blijken steeds meer ouders te zijn die  al die entingen sceptisch bekijken.  Dat begrijp ik óók.
Ik schreef er al eens eerder over, ziektes met een vaak dodelijk verloop als tetanus en polio, waarbij polio bij overleven vaak nare  restverschijnselen  oplevert,  heb ik geen twijfels over.
Ziektes als de bof en de mazelen kan ik me de twijfels wél voorstellen. Deze ziektes verlopen meestal vrij mild en het aantal  gevallen  waar  complicaties problemen geven  weegt  aardig op tegen het aantal gevallen dat juist de vaccinatie  voor complicaties zorgt.

Maar moet er dan een meldplicht komen voor de créche? Natuurlijk worden de kinderen wel een beetje naar leeftijd opgevangen worden  maar meestal wél in het zelfde gebouw.
Een ongeënte baby kán een ouder broertje of zusje hebben dat hoogstwaarschijnlijk dus óók niet geënt is en op die manier kán de baby met  een al ziek broertje of zusje de andere baby’s   infecteren.

Toch een lastiger ethisch  probleem dan ik dacht.  Wat mij betreft wordt er ondertussen wel wat tevéél gevaccineerd, nog net niet voor een snotneus. Naar mijn idee is het mede de oorzaak dat er zoveel mensen allergiën hebben.
Kinderziektes hebben wel degelijk een functie en geven het lichaam de kans zélf antistoffen op te bouwen.

Mijn kinderen hebben ook nog gewoon het hele rijtje kinderziektes gehad.In die tijd werd er alleen tegen polio, difteritis, kinkhoest en  tetanis geënt.
Déze prikken zijn ook hard nodig en zou ik niet , zoals in de “bijbelbelt” voor bescherming aan een God overlaten.

Voor de griep neem ik het risico zelf wel en laat de griepprik al jaren aan me voorbij gaan. Echte griep heb je gewoon niet zo vaak en tegen al die virusjes of koutjes die we griep nóemen helpt die prik dan weer niét! Ach , misschien ben ik wel gewoon een beetje  “grieplijer”, kán toch?