een kater…

Ja zeker, ik heb een flinke kater en héus  niet van de drank hoor, ik ken m’n grenzen!
De kater zóu veroorzaakt kunnen zijn door dat groepje mensen die een prachtig, eeuwenoud kinderfeest menen te moeten “opfleuren” met borden waarop  men al die feestende mensen voor racist uitmaakt, en dat schijnt te mógen in Nederland.

Een knoert van een kater kan ook ontstaan doordat een stel godsdienstwaanzinnige  uit naam van  Allah terroristische aanslagen pleegt, héél veel mensen gruwelijk de dood in jaagt omdat Allah dat schijnt te willen waarna iedereen over z’n tong struikelt om te verzekeren dat het niets met een geloof te maken heeft.
Dat heeft het zeker  wél,  al wil dat dan weer niet zeggen dat iedere aanhanger van dit en barbaarse geloof  er ook achter staat……   maar tóch “vernieuwd” men dat geloof niet.

Angstaanjagend allemaal maar …. we moeten  van de minister president tóch maar  gewoon ons gang gaan en dus sleep ik m’n kater maar in het log, een zwarte nog wel al is dat juist vandaag ook al zo’n beladen kleur! Je zou het bijna zó schrijven, ik heb sinds deze week een Z. K.

Meet Beau, eigenlijk is het een asielzoeker, maar ook weer niet, want hij is al 5 jaar eerder uit een asiel gehaald door onze kleindochter en had, met nog twee andere katers uit een asielprocedure, een rustig leventje.
Helemaal “ingeburgerd zal ‘k maar zeggen totdat…….. er eerst het  drukte makertje Levi bij kwam wonen, en later weer  een kleine  Amber over de vloer kroop!
Als kater met een stressverleden draai je dan door, schreeuwende kindertjes in je leefomgeving laten  alle oude stress weer de kop op steken waardoor je “te plas en te onplas” van je ongenoegen wil  laten blijken.

En zo kwam BEAU  volledig gestrest van de week bij ons “de mens” uit de boom kijken.
Erg veel vertrouwen heeft hij er nog niet in, we  mogen dan wel twee rustige “oudjes” zijn, we blijken wél een heel lawaaierige klok te hebben die uitgerekend kort na binnenkomst 5  “big ben” slagen laat horen!
Beau had aanvankelijk  toch het liefs een hele verdieping tussen “zichzelf en de rest’.
Het is alleen vaak  wat lastig inschatten waar Beau zich bevindt als het donker is ……..  maar op de trap doet hij dan even  “z’n lichtjes”aan!
Op andere plaatsen is dat soms lastiger, alleen al  omdat we van een héleboel plekjes nooit geweten hebben dat een kater erin zou kunnen passen.
In de vroege ochtend is er  nu een nieuwe discipline van kracht…..”zoek de kater”!
We gaan Beau de  tijd geven, het begin is er, hij  eet, drinkt en weet de bak te vinden.
Vrijwillig op schoot liggen is nog niet aan de orde maar we zijn toevallig tóch veel weg omdat we weer een paar dagen moeten werken  zodat het huis verkent kan worden.
We gaan vooruit, vandaag zijn we al de héél middag in dezelfde kamer! Tja, daar zitten we dan, tot volle tevredenheid, al vroeg in de avond met een kater!