nog meer inspiratie

Maar behalve door  “oogje open houden”, komt  log inspiratie ook regelmatig  bovendrijven via logjes van anderen.
Zo stortte kortgeleden Corja met haar logje “ich liebe dich” me in de romantiek, met het logje “liefde is” tot gevolg.
Dit keer is het Mrs. T die in haar  logje “party party” de voorbereidingen beschrijft voor een heuse party voor haar oudste tienerdochter waardoor ik zó het verleden induik!

Wat wás het een leuke tijd toen ons kroost eind jaren 70 de dansschoolleeftijd hadden bereikt.
We bewoonden destijds  een  ruim huis met een  grote zolder  die in de loop der jaren steeds gezelliger aangekleed werd.
Een geïmproviseerde bar, een biljart en  een muziekinstallatie werden aangevuld met wat discolampen toen de kinderen groter werden en zij met  hun vriendenkring ons een beetje van de zolder verdrongen.

Het wás natuurlijk soms wel druk maar wat wil je als ouders van tieners nou méér dan dat het kroost onder eigen dak z’n vertier zoekt.
Voor de “privacy” hadden we zo onze regeltjes, wij hoefden de deur niet uit en verzorgde “de catering”, waren de bitterballetjes  heet drukte we op de bel die rechtstreeks naar de tweede etage ging waarna de schaal gehaald kon worden.

Kwam er niemand om de spullen te halen werd er twee keer gebeld wat zoveel betekenden als,  ” het wordt koud dus we komen ze boven brengen”.
Naar mate ze ouder werd  het kroost actiever met de spullen beneden ophalen, ze begrepen vást dat wij ook een dagje ouder werden en wilden ons niet steeds twee trappen op en af laten lopen, de schatten!

Aanvankelijk, ze waren toen nog heel jong,  brachten we zelf nog de “oprot thee” boven, de eerste keer werden we betrokken in het “napraten” en werd het daardoor zó laat dat er een ouderpaar belde waar hun zoon  bleef….oéps slechte beurt voor ons natuurlijk want wij waren domweg de tijd vergeten. Het werd ons gelukkig vergeven!

Het was een reuze leuk stel, vrienden en vriendinnen van onze zoon en dochter die, doordat zoonlief ruim 2 jaar ouder is dan dochterlief, réuze interessant voor elkaar waren.
Er zijn zelfs  twee stelletjes uit die groep  ontstaan en van de rest hebben er veel nog regelmatig contact met elkaar.

Het was een vaste  gewoonte altijd  blanco vellen gekleurd karton op te hangen, in de loop van zo’n avond werden ze vol geknoeid met van álles en nog wat maar voorál “wist je datjes” die ná het feestje vaak tot grote hilariteit leidde.
Ja, ik wéét het,   het klinkt allemaal héél erg braaf vergeleken bij de huidige feestjes waar best wel veel gevaren op de loer liggen.
Achteraf denk ik dat het énige gevaar dat ze bij ons liepen  liepen “brandgevaar” was.
Ik realiseer me nú pas bij deze  foto’s dat al dat hout, die visnetten en die slingers een flinke fik teweeg hadden kunnen brengen.
Gelukkig wás er een dakraam waardoor ze met een laddertje makkelijk en veilig op het dak van de buren konden komen.
Omdat Sinterklaas zelfs een keer door dat raam (links op de foto) van het dak juist naar binnen kwam weet ik zéker dat het zo nodig gewerkt zou hebben, als Sinterklaas het kan…….!

Advertenties