In hun trouwringen staat in sierlijke letters gegraveerd 16 oktober 1960, in de grootste ring staat haar naam erbij, in de kleinste de zijne.
Het is een verlovingsdatum, de trouwdatum van een half jaar later is er nooit bij gegraveerd, dat vonden ze niet nodig.
Het was niet zómaar een datum die verlovingsdatum, ze weten het nog, het was de datum precies één jaar nadat “de vlam in de pan sloeg” toen hij haar van dansles thuisbracht in de oude VW die hij met een vriend samen had gekocht.
O zeker, ze kenden elkaar toen al een tijdje omdat ze dezelfde dansschool bezochten.
Toen hij haar op een zondagavond soiree had gezien wist hij dat zij niet op zijn lesavond kwam.
Gelukkig waren heren in die tijd schaars op de lesavonden en kon hij iédere lesavond bezoeken. Hij vond haar op een beginnende wedstrijdklas en hoewel hij zelf al iets verder was ruilde hij van lesavond.
Er werd gezellig gebabbeld, gedanst en nog meer gebabbeld toen hij aan het eind van de les met haar opliep in de richting van haar ouderlijk huis. Op de hoek van de straat werd het gesprek afgerond waarna hij richting zijn ouderlijk huis ging dat in een iets andere richting lag. Zij woonde dicht bij de dansschool en het huis doemde in hun gevoel iedere week sneller op waardoor het gesprekje op de hoek iedere week langer werd,
Nee, ze had geen verkering maar ze voelde zich op dansles merkwaardig zweverig in zijn armen.
Hij was een héér, misschien wel iets meer dan haar lief was maar ja, het is 1959 en dan is de weg naar de eerste kus nog vaak met fatsoensnormen en verlegenheid geplaveid.
Na maanden komt hij dan op 16 oktober 1959 een keer met “de kever” naar dansles en brengt haar daarmee thuis. In de beslotenheid van lichtblauwe kever keren de kansen voor Amor die zijn pijlen al maandenlang geduldig heeft zitten slijpen.
Ze weet niet waarom, nou ja niet bewust, maar gapt het autosleuteltje uit het contact…… wat hij natuurlijk niet zomaar kan laten gebeuren omdat hij nog naar huis moet.
Lang vóór hij het sleuteltje heroverd heeft maakt een hartstochtelijk kus wel iets duidelijk, deze sleutel heeft twee harten wagenwijd open gezet.
Ze denken er 56 jaar later nog altijd liefdevol aan terug en koesteren de ringen die een jaar later tijdens de verloving aan de vingers geschoven werden.
Heel stiekem denken ze ; “wat moet de huidige jeugd toch vréselijk veel spannende romantiek missen met hun snelle liefdesleven”,…….
…….maar misschien zien ze dat wel verkeerd!
Regenboogvlinder
okt 29, 2015 @ 16:02:20
Haha, ben nog steeds aan het inhalen en kom nu dit logje tegen. Hartstikke leuk gedaan en alsnog gefeliciteerd. Gelukkig is het geen kroonjaar want dat had ik echt rot gevonden! Nog heel veel gelukkige jaren samen gewenst 😀
rietepietz
okt 29, 2015 @ 16:13:39
Qua huwelijk is het in het voorjaar wél een kroonjaar, dan zijn we 55 jaar getrouwd, dit ging “maar over “wanneer de verkeringsdatum;-)
Leuk dat je zo aan het inhalen bent en ik hád je al gewaarschuwd dat er een paar tussen zitten met flink lange reacties .Onwijs leuk zoveel interactie op mijn toch meestal simpele logjes.
Regenboogvlinder
okt 29, 2015 @ 16:52:19
Oh maar dat komt nog, ben ik echt niet te laat hoor, daar zorg ik wel voor!
Jaja, het is wat, bij nog een paar was ik giga achter. Mensen met lange verhalen die ik toch niet graag wil missen haha. Die parkeer ik dan even maar soms duurt het even voor ik echt tijd kan maken.
Inderdaad je hebt gelijk, maar juist die interactie is ook zoooo leuk!
minoesjka2
okt 20, 2015 @ 19:50:23
Een beetje laat, maar als nog gefeliciteerd met jullie trouwdag. Bijna 60 jaar getrouwd!! Dat word sparen 🙂
rietepietz
okt 20, 2015 @ 20:08:19
Ho ho, nu ga je iets te hard, het is in het voorjaar pas 55 jaar huwelijk, maar ik beschrijf hier “het moment dat we verkering kregen en de verloving precies een jaar daarna. We trouwden een half jaar na de verloving en dát is in het voor daar dus 55 jaar geleden.
minoesjka2
okt 20, 2015 @ 21:36:50
Sorry dat ik veel te snel ga ☺
rietepietz
okt 20, 2015 @ 21:51:10
Het gáát al zo snel joh, het lijkt gisteren!
tagrijn
okt 19, 2015 @ 17:12:13
Dit is bijna een tranentrekker, Riet! Dat is toch heel indrukwekkend: 56 jaar lief en leed gedeeld. Ik ga Van Aartsen wel even bellen.
rietepietz
okt 19, 2015 @ 17:20:53
Nee niet doen hoor, ten eerste zijn we géén Hagenaars meer en burgemeesters komen tegenwoordig pas opdraven bij 60 jaar of meer dus we moeten nog even. 😉 sowieso nog een half jaar om aan 55 jaar huwelijk te komen want dit ging over er het prille van onze relatie.
Ik denk dat we ondertussen zelfs Ans en Arie naar de kroon steken, geen idee hoeveel liefdesleed dié er al op hebben zitten!
meninggever
okt 19, 2015 @ 10:29:10
Ja, dat waren toch fraaie tijden. Gestolen momentjes in de gang, op de brommer, ergens in een portiekje. Dan had je opeens verkering, daarna ging je echt verloven. Met een feestje en in een mooi pa. Ondertrouw volgde en daarna de echte trouwerij met iedereen uit familie- en vriendenkring er bij aanwezig. Maar belangrijker, je was samen. Je voelde je lekker, je kon samen de wereld aan en begon aan het uitbouwen van jouw eigen stek. Ik schreef er onlangs al een stukje over. Met al die jaren getrouwd achter de rug zal het nog wel even doorgaan. De wijn smaakt nog steeds ondanks de toegevoegde hoeveelheid water….Maar leuk hebben we het nog steeds. Is best ook belangrijk ook al voel ik me soms hopeloos ouderwets als ik zie dat er mannen van mijn leeftijd zijn die met hun derde vrouw bezig zijn en overal kinderen hebben rond hobbelen. Alsof dat een doel op zich is….
rietepietz
okt 19, 2015 @ 12:46:24
Dat stukje herinner ik me nog ja,en ook dát straalde uit “het is goed”. We hebben het gewoon niet nódig onszelf te bewijzen met zijsprongen en/of een tweede leg!
Er is gewoon van alles maar één keer. De jeugd, je vroege volwassenheid en de échte volwassenheid, een tweede jeugd beleven lever meestal alleen teleurstellingen op. En dat beetje water bij de wijn gebeurt als het goed is van twee kanten maar oke, de wijn kon het hebben;-)
Ik zeg ook vaak dat al die gestolen momentjes domweg een functie hadden, al die haast tegenwoordig om samen in bed te komen vind ik persoonlijk behoorlijk ontluisterend…. maar ja, wie vertel ik het.
Paul
okt 18, 2015 @ 21:31:15
Prachtig geschreven RIet, en wat een tijd samen! Zo zie je maar weer dat Cupido soms direct raak schiet 😉
rietepietz
okt 18, 2015 @ 21:36:15
Dankjewel en eh… het lijkt gisteren hoor , man wat gaat die tijd angstig snel als je het leuk hebt. In het voorjaar zijn we echt 55 jaar getrouwd maar die anderhalf jaar verkering/verloving hebben toch maar een mooie basis gelegd.
hanscke
okt 18, 2015 @ 19:43:24
Het zijn die momenten, die eerste keer, die eerste kus. Met of zonder ring, het maakte heel veel indruk op mij. Mooi hoor om te lezen dat er huwelijken zijn die zo lang stand houden. Volgens mij zijn de mensen van nu met al hun gewissel vast niet gelukkiger. In de eerste plaats neem je jezelf mee en in de tweede plaats, in elke relatie schijnt de zon, maar is het ook wel eens even slecht weer. Soms nodig om de boel gezond te houden. Maar met wederzijds respect kan het slechte weer vaak wel het hoofd geboden worden
rietepietz
okt 18, 2015 @ 20:09:05
Volgens mij maakt de andere manier waarop wij opgroeide het makkelijk om een lang huwelijk mogelijk te maken.
We kwamen beide zó onder moeders vleugels vandaan, zelfs geen eigen slaapkamer gewend en dus wel geleerd rekening met elkaar te houden. Dat ging wél makkelijker omdat we toen sámen nieuwe “regels” konden maken.
Natuurlijk rammelde er echt wel eens iets, over voetbal bijvoorbeeld, zijn we het nóóit eens geworden maar ook daar kwam een soort gewapende vrede voor.
In de huidige relaties woonden de beiden partners vaak al op zichzelf en dán wordt een ander inpassen een stuk lastiger want van alleen wonen wordt je egoïstischer omdat je met niemand rekening hoeft te houden.
Zus
okt 18, 2015 @ 19:22:44
Riet, Een geweldig blog.En heel herkenbaar Bij ons ging het ook veel langzamer dan tegenwoordig. Zowiezo de aanloop Hij was de jongere broer van mijn vriendin. Nou die ben ik de hele zomer tegengekomen alleen maar kijken en keuren en in Feb. was het dan zover. Iedereen blij want ze zagen het allemaal aankomen. Dat was in 1951 en verloofd ergens… weet niet meer ,in 56 voor “de wet” en eind 57 voor de kerk getrouwd. Dan was het pas goed voor mijn ouders. Was ook wel mooi , met zo’n lange witte jurk. Dus volgend jaar hopen wij de 60 vol te maken. Nou jullie nog! maar dat kan “makkelijk” deze tijd. Nou ja ,Ik houd mijn vingers gekruist. Elkaar goed in de gaten houden, en iets wat je graag doet daar lijdt je niet van dus…Voor déze datum alvast gefeliciteerd. Liefs en XXX
rietepietz
okt 18, 2015 @ 19:36:56
Ik weet zeker dat jullie je liefde óók koesteren, na alles dat jullie de afgelopen jaren meegemaakt hebben moeten jullie elkaar nóg dierbaarder zijn geworden.
Ja vroeger had de omgeving meestal eerder in de gaten dat er “iets broeide” dan het stelletje zelf;-) Fantastisch dat voor jullie al de diamanten bruiloft in het verschiet ligt, Henk z’n ouders mochten dat ook meemaken, heel bijzonder en nu zijn we zélf in het voorjaar al aan 55 jaar huwelijk toe .
Inderdaad qua leeftijd zóu zelfs 70 jaar nog tot de mogelijkheden behoren , dan zijn we “pas 94 en 88 jaar ” tegenwoordig kom je dan pas kijken;-) . Aan ons zal het niet liggen ……XXX
depetvantruus
okt 18, 2015 @ 18:30:04
Zwijmel, zwijmel… Mooi blog, Rietepietz. 🙂
rietepietz
okt 18, 2015 @ 18:39:33
En zo mooi dat het géén fictie is maar gewoon de werkelijkheid.
IngridMoorenBlogs
okt 18, 2015 @ 18:28:37
Ooo,zwijmel. Dat wil ik ook halen…..
rietepietz
okt 18, 2015 @ 18:36:32
Je bent al goed op weg als je óók op “een mooi begin” kunt terug kijken, ik hoop ( en dat gebeurt gelukkig vaak) dat alles wat jullie nu samen doorstaan de band alleen maar sterker maakt. het jaar dat Henk nodig had om darmkanker de baas te worden heeft ons óók veel moois gebracht.
Het zorgen voor elkaar kan zó mooi zijn en jouw Hans zórgt liefdevol voor je lees ik in jouw logjes.
cornma
okt 18, 2015 @ 17:20:41
Wat een heerlijk verhaal over ware liefde. Van harte gefeliciteerd en moge er nog maar vele jaren in goede gezondheid bijkomen.
rietepietz
okt 18, 2015 @ 18:38:19
Dat hopen wij natuurlijk ook maar dat ligt niet in onze handen. In ieder geval kunnen al déze jaren ons niet meer afgepakt worden!
margrietspanjaard
okt 18, 2015 @ 17:19:16
Geweldig, Rietepietz 🙂 ik vind het nogal wat….dit zijn dingen die niet vanzelf gaan, zoals ieder jaar weer jarig zijn…dit zijn jaren waar je aan werkt…met plezier natuurlijk…maar toch …en als het je dan ook nog van bovenaf gegeven is om samen zo ver te komen, is het helemaal top en van iedere dag samen genieten 🙂
rietepietz
okt 18, 2015 @ 18:19:27
Nee het gaat niét vanzelf dat is waar maar het is ook niet altijd eerlijk verdeeld in het leven.
Wij hebben relatief weinig tegenslagen gekend in ons huwelijk en dát helpt natuurlijk. behoorlijk.
Ook de kinderen waren vrijwel probleemloos als je het vergelijkt met wat mensen tegenwoordig meemaken met kinderen.
Het fijne is dat er nu een sterke basis is om het hoofd te bieden aan de ouderdomskwalen die ons ongetwijfeld ook zullen weten te vinden. Maar komt tijd komt raad.
Lenjef
okt 18, 2015 @ 17:18:01
Liefde
het overvalt je als een donderslag op een heldere dag
een nu moment dat golvend blijft duren
zoete liefde pruttelend op zachte vuren
en alleen jij weet wat je in de ogen van de andere zag
Een dikke proficiat aan de verliefde duifjes! 🙂
Lenjef
rietepietz
okt 18, 2015 @ 18:07:13
Dankjewel, en je hebt gelijk over dat in de ogen zien, en wat bén je dan een geluksvogel als je het er na al die jaren nog stééds kunt zien.
majaer
okt 18, 2015 @ 13:31:10
Gefeliciteerd Riet leuk geschreven blogje over jullie 56 jaren geluk.
nog heel veel geluk samen
rietepietz
okt 18, 2015 @ 13:39:37
Dankjewel, we realiseren ons heel goed dat we boffen met elkaar!
Melody
okt 18, 2015 @ 13:29:59
Echte liefde…… gefeliciteerd met dit geschenk dat jullie beiden oprecht (h)erkennen.
Velen hobbelen maar ergens in en denken het te kennen…. gelukkig is dat niet op jullie van toepassing.
Ik wens jullie er nog vele jaren bij in die Liefde, alle geluk en gezondheid.
rietepietz
okt 18, 2015 @ 13:38:20
Het geheim is misschien geen wonderen verwachten maar proberen zélf wonderen mogelijk te maken want volmaakte mensen bestaan niet!
Maar ik gun iedereen zulke mooie herinneringen om op te teren tijdens de wat mindere momentjes;-)
Petr@
okt 18, 2015 @ 13:13:24
Gefeliciteerd Riet! Wat een leuk en romantisch verhaal!
Je hebt wel indruk gemaakt op je vrijer dat hij speciaal naar jouw dansavond kwam….
Jullie zijn nog steeds gek op elkaar, dat lees ik altijd tussen de regels door. Dat is een groot goed Riet!
Geniet er van!
rietepietz
okt 18, 2015 @ 13:35:37
Nou hij maakte óók indruk op mij hoor, ik was op dat soiree met een ánder vriendje, ( een beetje ingerold door een bruiloft) ik wist dié avond metéén dat ik dáár niet mee door moest gaan en maakte het uit.
Tessa | 52druppels.nl
okt 18, 2015 @ 12:59:40
Gefeliciteerd Riet! Heel mooi beschreven!
rietepietz
okt 18, 2015 @ 13:31:34
Dankjewel, ik zat gewoon weer éven in die lichtblauwe VW golf en dat schrijft dan zó makkelijk!
datzalwel
okt 18, 2015 @ 11:12:27
Wij hopen volgend jaar de 50 te halen. Voor mijn gevoel missen ze tegenwoordig toch misschien wel de innigheid, een beetje moeilijk te omschrijven.
rietepietz
okt 18, 2015 @ 11:20:41
Maar ik begrijp je helemaal, en ben het met je eens. Er heerst op het oog soms toch een beetje “wegwerpmentaliteit” hoe kan een relatie dan nog groeien van een “uitslaande brand” naar een “mooi gloeiend vuurtje ” dat na bij een beetje wind altijd weer feller gaat branden.
Marion Schütte-de Brabander
okt 18, 2015 @ 10:43:29
Ach joh, ze weten niet beter dus kunnen ze het ook niet missen toch? Ik denk er met genoegen aan terug.
XXX
rietepietz
okt 18, 2015 @ 11:07:46
Ja dat zal wel zo zijn, maar ik zóu het iedereen zo gunnen. Zo’n héél sterke band heeft zóveel voordelen bij het ouder worden. XXX
J@n.
okt 18, 2015 @ 10:27:34
Maar dan zie ik het ook helemaal verkeerd, want er zit wel degelijk iets in, naar mijn oordeel. Mooi verhaal weer rietepietz!
rietepietz
okt 18, 2015 @ 11:05:29
Het mooiste eraan is dat het eigenlijk geen verhaal is …maar pure werkelijkheid, ach jij zult er vast veel in herkennen.
J@n.
okt 19, 2015 @ 00:53:11
Klopt inderdaad.
rietepietz
okt 19, 2015 @ 07:22:44
dat dácht ik wel!
John
okt 18, 2015 @ 10:21:46
Tijden veranderen en je kan maar een verkeerde keus maken. Dan is een beetje proberen hier en daar tegenwoordig de optie.
Gefeliciteerd Riet. Een hele prestatie om zo lang de liefde warm te houden 🙂
rietepietz
okt 18, 2015 @ 11:04:28
O ja, het ging ook vroeger wel een verkeerd hoor, maar toch….. als ik eraan denk dat veel contacten tegenwoordig heel vluchtig zijn ben ik tóch blij dat ik het anders heb meegemaakt. Voorál bij het ouder worden is zo’n levenslange band heel vertrouwd. Maar je hebt het niet altijd voor het kiezen,dat is waar.
beaunino
okt 18, 2015 @ 09:42:31
O Riet, wat romantisch…
Dank je wel voor dit mooie verhaal en nog heel veel gezonde en gelukkige jaren samen. X
rietepietz
okt 18, 2015 @ 09:52:27
SSttt…. ik zwijmel nog stééds weg bij die foto’s van Henk uit die tijd……. en gelukkig zijn we beiden náuwelijks veranderd.
Leidse Glibber
okt 18, 2015 @ 00:36:10
Ik denk dat de jeugd van tegenwoordig in elk geval veel van de spanning en romantiek mist
rietepietz
okt 18, 2015 @ 08:50:42
Dat denk ik eigenlijk ook al wil ik best dénken dat “het” er nog is, die periode van voorzichtig toe naderen en stukje voor stukje veroveren.
Renesmurf
okt 17, 2015 @ 23:05:12
Ja, dat zien ze verkeerd. Het waren heel andere tijden toen, maar ik denk dat het met de liefde nog altijd hetzelfde is, langzaam groeiend en spannend.
Niet echt iets voor mij, maar leuk dat ze het samen goed hebben!
rietepietz
okt 18, 2015 @ 08:48:53
Ik wéét het niet , dat langzaam groeien krijgt tegenwoordig maar tijd als ik zo om me heen kijk.
Liefde is iets voor iedereen hoor, maar niet iedereen is er naar op zoek. Maar ook dán kan de liefde jóu vinden. Je hebt nou eenmaal vroeg- en laatbloeiers.
Kakel
okt 17, 2015 @ 22:48:53
Gefeliciteerd met jullie liefdevolle prestatie! Zo’n leuk blog!
Mijn ouders zijn ook in 1960 getrouwd. Het is bizar als ik bedenk dat zij al langer samenzijn dan ik oud ben. Gisteren woonden Joris en ik precies 25 jaar samen 🙂 Zeer tegen de wil van zijn ouders kwam hij uit eigen wil bij mij wonen. Trouwen deden we pas twee jaar later. Omdat ik wist dat zijn ouders tegen samenwonen waren, heb ik het hem nooit gevraagd. Daarom zegt juist die dag meer voor me dan het latere “ja.”
Lieve groet en een zwaai-zwaai voor Marion.
rietepietz
okt 18, 2015 @ 08:44:21
Wat grappig dat ook voor jou die datum een heel bijzondere is. Heel bijzonder inderdaad als iemand zo duidelijk voor je kiest. En dat het géén verkeerde keuze was blijkt uit die 25 jaar. Jij gaat dus denk ik je 48 jarige huwelijk groter vieren dan het 50 jarig huwelijksfeest;-)
Marion Schütte-de Brabander
okt 18, 2015 @ 10:40:20
Dag lieve Kakel, ik zwaai terug.
Suskeblogt
okt 17, 2015 @ 22:00:25
Ik was toen 10 maanden jong. Wat vliegt de tijd. Van harte gefeliciteerd vooreerst. Ja nu gaat het er anders aan toe maar volgens mij zijn de gevoelens bij de huidige jongeren niet anders dan die van toen. Alleen de verpakking en omgeving is anders.
rietepietz
okt 17, 2015 @ 22:11:24
En het gaat allemaal véél sneller, er wordt niet meer zolang om elkaar heen gedraaid. Om het maar niet te hebben over elkaars énige bed partner te zijn!
Grappig dat jij toen nog maar net geboren was.
gewoonanneke
okt 17, 2015 @ 21:58:52
Wat een lief verhaal en na zoveel jaar nog steeds hetzelfde voelden mag je blij mee zijn. Nog veel gelukkige jaren samen. Mooie foto 😉
rietepietz
okt 17, 2015 @ 22:08:53
Nou ja de vonken die er toen af sloegen zijn nu natuurlijk opgegaan in een prachtig constant gloeiend vuurtje, waarschijnlijk omdat we nu ieder onze eigen autosleutel hebben;-)
Maar toch, we denken er nog vaak aan terug.
powerpointgreetje
okt 17, 2015 @ 21:28:18
Wat een leuk verslag, mooi geschreven, dat is nou liefde, een dikke proficiat
rietepietz
okt 17, 2015 @ 21:33:37
Dankjewel, ik denk dat je vroeger elkaar toch wat beter leerde kennen voor je voor “de liefde ging”, Maar het was zo’n mooie tijd!
Mrs. T.
okt 17, 2015 @ 21:10:29
Gefeliciteerd. En misschien heb je gelijk. Ik weet het niet. Maar, wat je niet gekend hebt, kun je ook niet missen natuurlijk.
rietepietz
okt 17, 2015 @ 21:19:21
Dankjewel, en tja, wij wisten niet beter in die tijd. natuurlijk.De liefde is tegenwoordig vaak neg zoiets als een koelkast kopen, je vergelijk de prestaties van verschillende modellen vóór je een beslissing neemt.
Corja
okt 17, 2015 @ 21:10:24
Ah, wat een leuk blog! En van harte met jullie onverwoestbare liefde!
rietepietz
okt 17, 2015 @ 21:12:28
En alleen jij weet natuurlijk waar de inspiratie vandaan kwam én wat er “besproken werd”;-)
Corja
okt 17, 2015 @ 21:17:22
Hahaha! “Nee, ik denk niet dat dát een logje gaat worden….” Ik wis de tranen uit mijn ogen. Van de pret en de ontroering! 😉
rietepietz
okt 17, 2015 @ 21:21:31
Tja, het werd toch weer even héél warm van binnen……
ria
okt 17, 2015 @ 19:55:41
Dat is wel een felicitatie waard. Wie zal het zeggen, misschien heeft de jeugd van nu nog meer spanningen in hun liefdesleven , alleen anders.
Lieve groet, Ria
rietepietz
okt 17, 2015 @ 19:59:56
Ja lang geleden hé, maar niet vergeten.
Misschien hébben ze wel spannende romantiek maar ik betwijfel of er véél zijn die dat na 55 jaar nog samen gedenken!
Marja
okt 17, 2015 @ 19:44:53
Een dikke proficiat met jullie 56ste verkeringsdag. Dat is echte liefde. ❤
rietepietz
okt 17, 2015 @ 19:56:41
Dankjewel, voor die tijd hadden vrij kort verkering,een jaar en toen nog een half jaar verloofd. Maar we zijn dat moment altijd blijven koesteren, ik denk dat iedereen ook wel zo’n momentje heeft, dat hóóp ik in ieder gevel van harte!