Je hébt van die weken…..zo’n week die al bijna om is als je eraan begint.
En wat hebben we nou helemaal gedaan deze week, eigenlijk helemaal niets bijzonders!
Met “niets” bedoel ik dat we niets aan “kunst en cultuur”gedaan hebben, op dat gebied is Sebastian beter ontwikkeld dan menig Nederlands kind van zijn leeftijd en weet zich ook te gedragen in musea.
Nee aan ontwikkeling komt Sebastian niets te kort, het enige waar in de USA weinig tijd voor lijkt te zijn is ‘kind zijn”.
Doordat zoon Ruud van dinsdag tot vrijdag een congres in Leipzig bezoekt is Sebastian dus een paar dagen hélemaal voor dochter Inge en voor ons en zijn van plan alleen ‘gewone dingen’ te gaan doen.
We hebben vóór Ruud vertrekt dan al spelletjes gedaan terwijl Sebastian daar foto’s van maakt ….. tja de jetlag weet je wel……
Er wordt een frisse neus gehaald en een balletje getrapt want bewegen moet natuurlijk!
Ze hebben er thuis best wel de ruimte voor maar over het algemeen ontbreekt de tijd om samen iets te doen. De werkdagen zijn er lang en er word vaak buiten de deur gegeten zodat het bedtijd is bij thuiskomst. Duidelijk, de heren hebben ervan genoten……?
Wij genieten niet alleen van kleinzoon Sebastian maar ook van het duidelijke plezier dat ónze ” twee kindertjes” hebben nu ze weer even samen kunnen “spelen”!
Sebastian kán fietsen maar ook dat komt er in Amerika nooit van op de openbare weg dus hij is totaal ongeoefend in het verkeer. Gelukkig woont Inge aan het randje van de polders waar een prachtig fietspad naar “boer Geertje” leidt.
Een leuke uitstap voor de eerste middag dat Ruud weg is.
Het zadel van de reservefiets wordt zo laag als maar kan gezet, de fiets is éigenlijk nog wat groot maar na wat oefenen lijkt het te kunnen lukken zonder dat Sebastian in de sloot langs het fietspad belandt (wat aanvankelijk toch een mirakel genoemd mag worden)
Op de (best wel wat commerciële) boerderij zijn kinderen van harte welkom en er is van alles te doen. o.a. de jonge geitjes met ( daar verkochte) flesjes melk voeden. Sebastian kan er maar geen genoeg van krijgen en de geitjes zijn z’n grootste vrienden.
Feestje toch? Er werd nóg maar een flesje tegenaan gegooid….. en nog één….
Hij had er wel iedere dág heen willen fietsen maar er waren nog een heleboel ándere dingen die hij ook graag wilde doen……. daar horen jullie vást nog wel wat van maar eh…. verwacht voorál geen spectaculaire dingen!
Ondertussen moet Sebastian nú alweer voet op Amerikaanse bodem zetten…. wat vliegt de tijd toch hé!
van koninklijk tot knettergek 
mrt 10, 2015 @ 21:24:09
Kort maar krachtig Riet.
Het zijn de kleine, gewone dingen die juist heel waardevol zijn.
“Later” zal hij die dingen zich nog goed herinneren.
Het was een heerlijke week aan de foto’s te zien!
mrt 10, 2015 @ 22:12:21
Hij heeft het er in Amerika vaak over dat het hier zo “rustig”is .Al toen hij een jaar of 7 was en dus nog niet zo goed kon omschrijven wat hij bedoelde.
mrt 10, 2015 @ 07:18:14
mooie liedjes duren niet lang en voor je het weet is alles weer voorbij.
Hij heeft zich hier eens goed kunnen uitleven en gewoon eens kind kunnen zijn.
mrt 10, 2015 @ 09:18:15
Het heeft ons veel voldoening gegeven hem zo te zien genieten , en hij was natuurlijk niet de énige;-)
mrt 10, 2015 @ 00:19:40
Als opa en oma hebben wij deze log met heel veel plezier bekeken. Even ben je rijk dat je zowel je zoon, dochter en kleinzoon in je directe omgeving verblijven. Wat spreek je met je kleinzoon Sebastian? Engels, Spaans of Nederlands?
mrt 10, 2015 @ 09:17:21
Dat is altijd een feestje, met Sebastian spreek ik Engels, hij verstaat wel wát Nederlands maar spreekt het nauwelijks en mijn Spaans is maar heel matig.
Engels is ook de taal die de meeste hier wel spreken dus dát is de beste voertaal hier.
mrt 10, 2015 @ 00:09:09
Het was kort veel te kort natuurlijk maar jullie hebben wel genoten en daar gaat het om.
mrt 10, 2015 @ 09:14:29
Kort maar hevig zeggen ze dan;-) Ik hoop op véél Eurpese congressen!
mrt 10, 2015 @ 00:06:47
Wat een heerlijke vakantie en dan voor allemaal! En wat fijn dat er skype is, wellis-waar surrogaat maar toch beter als vroeger met alleen brieven en telefoon.
mrt 10, 2015 @ 09:13:16
Alleen Ruud moest nog een paar dagen “werken”maar de resterende dagen waren toch écht vakantie voor hem , hij wilde zélfs geen auto rijden
En even geen sneeuw ruimen was óók een feestje;-)
Klopt, zijn “thuisfront” zat af en toe op de telefoon bij ons te ontbijten als wij aan de lunch zaten
mrt 09, 2015 @ 23:36:14
Jullie hebben dus weer ‘even’ ervaren wat men bedoelt met de spreuk
‘time flies having fun’ …
mrt 10, 2015 @ 09:07:57
Je wilt weleen die wijzers van de klok gaan hángen om ze tegen te houden!
mrt 09, 2015 @ 23:06:23
Leuk om met je kleinzoon ‘gewone’ Hollandse dingen te doen. Heel kleinschalig, maar gezellig.
mrt 10, 2015 @ 09:07:12
Klopt, kleinschaligheid is iets dat in Amerika nauwelijks voorkomt , althans dat denk ik zo vanaf grote afstand.
mrt 09, 2015 @ 22:43:56
Ja zeker zulke weken gaan heel snel. Grappig dat fietsen vond het nog wel goed gaan hoor. Toch een heel andere wereld voor hem hier denk ik zomaar. En je zoon en dochter weer samen. Een week met een gouden randje denk ik.
mrt 10, 2015 @ 09:05:51
Nou aanvankelijk kwam de sloot griezelig dichtbij;-)
Zeg maar gerust met een dikke gouden rand, echt een foto voor in een lijstje toch?
mrt 09, 2015 @ 22:22:58
Het gaat allemaal zo vlug, vooral als het leuk is!
En zulke dagen zijn echt volop genieten, want voor je het weet, inderdaad.
mrt 10, 2015 @ 09:03:00
Zo is ’t maar nét!
mrt 09, 2015 @ 19:42:33
Wat mooi om hem even zo dichtbij te hebben. Interessant om te lezen over hoe de dingen bij hem thuis gaan en hoe hier.
mrt 09, 2015 @ 19:56:01
het was héérlijk om ze hier te hebben, gelukkig lukt het bijna ieder jaar wel om even aan te wippen al is het meestal niet het héle gezin.
Ze leven daar inderdaad toch wat anders dan hier,vooral drukker . Dat heeft zowel met het land te maken als met het toch grotendeels wetenschappelijke milieu waarin zij verkeren. daardoor wijkt hun levenspatroon toch ook wat af van de gemiddelde Amerikaan. Dat komt vast nog wel min of meer aan de orde in een volgend logje.
mrt 09, 2015 @ 16:22:06
Wat een heerlijke week moet dat geweest zijn. Je hebt gelukkig hulp gehad bij de verzorging.Je hoefde alleen maar te genieten.Ik ken dat gevoel als ze allen bij elkaar zijn en ik mag daar tussen zitten Is er geen trotser oma/moeder dan ik. Vooral omdat het zo zelden gebeurd, want hier zijn de grootste kleinkinderen studerend in het buitenland. De kleinsten genieten dan van “gewone” dingen en spelletjes. Ik weet zeker dat ze daar later nog wel eens aan denken, (en aan ons natuurlijk).Ze kunnen hier gelukkig ook goed door een deur met elkaar. X X X
mrt 09, 2015 @ 18:00:05
Jij begrijpt het hélemaal ! Het was héérlijk, vooral dat ze bij dochter Inge konden logeren, dat scheelt veel drukte in huis. alleen Sebastian heeft een nachtje hier geslapen. Verder hebben we gelukkig toch nog veel samen kunnen doen met ‘het spul” . Ondertussen zijn ze goed aangekomen en druk doende dáár de jetlag weer te boven te komen.
Leuk weer iets van je te horen XXX
mrt 09, 2015 @ 14:24:34
Ja, dat afscheid is natuurlijk niet leuk. Maar wel fijn dat hij het fietsen even kon ophalen.
mrt 09, 2015 @ 14:30:45
We maken er nooit een drama van hoor, zou voor dat kleine mannetje verschrikkelijk zijn. Maar wennen doet het nóóit!
mrt 09, 2015 @ 12:19:28
In de ogen van kinderen zijn het misschien wel degelijk spectaculaire dingen. Zo heerlijk Nederlands en niet-schools en niet-Amerikaans.
mrt 09, 2015 @ 13:02:08
Dat zie je waarschijnlijk helemaal goed, gewoon gezinsleven zónder “opvang” komt daar nauwelijks voor, Hier helaas ook steeds minder en dat is jammer.
Er gaat niéts boven veel samen doen met je kinderen.
mrt 09, 2015 @ 13:43:04
Ja precies!
mrt 09, 2015 @ 12:14:55
Tijd voor en met de familie is ontzettend belangrijk. Leuk te lezen en te zien dat jullie daar zo van genieten! Uit eten gaan is meestal duurder en kost meer tijd dan thuis eten maar in de Amerikaanse cultuur is uit eten gaan enorm verankerd. Kinderboerderijen krijgen steeds minder subsidie dus zijn steeds meer afhankelijk van de financiële steun van bezoekers. Veel geitenmelk kopen dus maar!
OT: er bestaat ook vrijmetselarij voor alleen maar vrouwen: Orde van Weefsters Voor mannen en vrouwen samen is er Le Droit Humain De vrijmetselarij is er dus zeker niet alleen voor mannen. En ik mag nooit meedoen met Leontien’s Lady’s Bikeride…;-)
mrt 09, 2015 @ 12:59:31
Dat buiten de deur eten wordt veelal veroorzaakt door de langere werkdagen waarna de kinderen nog opgehaald moet worden , dan is er geen tijd meer om boodschappen te doen is uit eten dus makkelijker.
Boer Geertje is geen kinderboerderij, ze maken en verkopen er ook zelfgemaakt kaas en nog wat boerderij gerichte artikelen, verhuren ook bootjes en hebben een restaurant. Gewoon een slimme boer die bijtijds de bakens verzet heeft.
O.T. wie het leuk vindt mag van mij hoor. Er zijn verenigingen zat waar mannen of vrouwen vanzelf wegblijven door de aard van de vereniging, ik begrijp het verbod dus niet zo. Ik zou óók nooit in willen schrijven bij een vrouwenclub waar mannen verboden zijn. Ik heb altijd zo m’n eigen gedachten over dit soort “apartheid”
mrt 09, 2015 @ 11:36:19
Jammer hè, dat een week maar zeven dagen heeft. Maar wel zeven dagen vol genietmomenten. Heerlijk om ze weer even te kunnen aanraken en besnuffelen. Veel moois om op terug te kijken en ons van jouw geluk mee te laten genieten. Dankjewel, Riet.
mrt 09, 2015 @ 12:51:04
hetg blijven heel bijzondere dagen , natuurlijk júist omdat het zo weinig voorkomt.
Al is skype een héle verbetring….er gaat gewoon niéts boven even de armen om elkaar heen slaan, zélfs als je niet zo uitbundig bent als ik!
mrt 09, 2015 @ 11:33:49
Dus jullie hebben genoten…..heerlijk om te lezen.
mrt 09, 2015 @ 12:49:12
ik voel er véél voor hem te gaan verplichten maandelijks een week hiér door te brengen, moet kunnen toch? 😉
mrt 09, 2015 @ 10:35:32
Naast dat Sebastiaan genoten heeft, Riet wat zul jij ook genoten hebben. En dan jullie eigenste kindertjes hi hi even bij elkaar. Dat is echt een feestje!!! Pruttel nog maar even lekker in de herinneringen
mrt 09, 2015 @ 11:17:38
We hebben echt met de héle familie genoten, is altijd een feestje als ze hier zijn zelfs al ontbreekt dan nog de helft van de Amerikaantjes. maar natuurlijk ook voor dochterlief een feestje weer even de broer waarmee ze opgegroeid is om zich heen te hebben.
mrt 09, 2015 @ 09:58:30
Een week is zo voorbij ja. De tijd vliegt voorbij. Zeker als het gezellig is. Toch zal het tijdsbesef voor jullie kleinzoon iets langzamer zijn gegaan waardoor hij waarschijnlijk nog meer plezier heeft gehad 😀
mrt 09, 2015 @ 10:09:43
Ik denk dat je dat wel goed ziet, hij genoot zichtbaar en had nog van álles in die éne week willen stoppen. Ieder keer als hij hier is wil hij dingen herhalen die hij een vorige keer óók deed, dat lukt natuurlijk nooit allemaal maar nieuwe dingen verdringen dan gewoon de oudere verlangens!
mrt 09, 2015 @ 09:45:24
Leuk om dit te lezen, jammer dat het maar zo kort was.
XXX
mrt 09, 2015 @ 10:07:31
Hij heeft zóveel plezier gehad met Levi, normaal is hij altijd het ‘kleine broertje” en nu was hij duidelijk “de grote broer”waar tegenop gekeken werd!
Is weer even afkicken nu maar het went wel weer.
mrt 09, 2015 @ 07:54:33
En nu die heerlijke napret Riet. Wat een cultuurverschil dan toch evengoed.
mrt 09, 2015 @ 08:15:30
Ja bést wel, hoewel niet álle verschil komt door “het andere land”.Ze leven daar toch ook anders dan de gemiddelde Amerikaan omdat ze allebei wetenschapper zijn en daardoor toch in een véél internationaler kringetje leven.
mrt 08, 2015 @ 21:30:33
Wat heerlijk dat hij lekker kind mocht zijn. Je ziet het plezier in zijn ogen. Jullie kinderen zijn volgens mij kopietjes van jullie. Vooral de ogen zijn een-op-een geërfd.
mrt 08, 2015 @ 21:41:54
Hij is in veel dingen al heel volwassen, vindt museumbezoek ook echt interessant en wil van álles weten, ongetwijfeld het gevolg van het feit dat hij veel tussen volwassenen verkeerd.
Hij komt hier graag ‘omdat het hier zo rustig is’, dat zegt wel iets over het jachtige Amerikaanse leven.
ik vind de foto van “ons kroost” zo leuk omdat ze zo stralen! .