móói!

Tja… wat is hier aan de hand, spreekt kleindochter Anne haar oma vermanend toe?
Nou …als je Anne kent geloof je daar natuurlijk niéts van  eh…  ,  het lijkt eerder alsof oma en kleindochter in een intiem moment gesnapt zijn en er een dikke knuffel op komst is.
Maar dat is óók niet waar …. nee Anne  is hard aan het werk en druk doende  een huid analyse  te maken van het perkamenten huidje van omalief.
Ze werkt sinds kort voor een (pererduur) cosmeticamerk , je weet wel , in zo’n luxe stand  in de Bijenkorf waar je op je tenen langs loopt uit angst dat je voor langslopen al moet betalen  .

Hélemaal happy is met de baan die  veel beter bij haar opleiding aansluit dan  de baan in de drogisterij waar ze tot voor kort haar boterham verdiende,  je moet wát als je als schoolverlater niet direct je droombaan kunt vinden .
Als een vis in het water loopt ze rond in haar fleurige bedrijfskleding en één van haar taken is …. proberen mensen te laten kennis maken met “het merk”.
Op rustige momenten mag ze mensen gratis een kleine  gezichtsbehandeling aanbieden ( als het druk is  mag het óók maar dan op afspraak)  maar je snapt……. als oma zorg je er wel voor dat je juist op een rustig moment eens gaat kijken  of “ze het een beetje leuk doet” .
Ik wéét het , eigenlijk heeft jullie Rietepietz zo’n “restauratie ” helemaal niet nodig maar … je moet wát voor een logje!
Er werd dus druk overlegt met welke spulletjes de plooien en groeven het best dichtgeplamuurt kunnen worden …alleen…. Annemarie had er een keurig verhaal bij met allemaal lastige  namen die ze er even uitgooide alsof ze nooit anders gedaan heeft ! En éérlijk is eerlijk,  ik zag er práchtig uit toen ze klaar was , alles rook lekker en het voelde de rest van de dag aan alsof ik spiksplinternieuw uit het ei was !

De bedrijfskleding staat haar leuk  en ik kan me zo voorstellen dat een schilderij- restaurateur  flink jaloers is op  haar “schort met kwasten”, de Mona Lisa ( in casu Rietepietz)  restaureren  is een kleinigheid met zulke spullen  natuurlijk!
Hoewel ik  niet “van de dure merken ben”  wil  ik wél  even de klant uithangen en koop een flesje spul om de oogmake-up netjes te kunnen verwijderen .
Voor wat hoort wat hé , een gratis behandeling kan ik wel waarderen  , jammer voor het kruitvat waar ik normaal m’n spullen meestal koop ssssttt, niet verder vertellen .
Bij thuiskomst  zie ik dat het flesje (rechts op de foto) maar voor de helft met de blauwe vloeistof gevuld lijkt te zijn…. zié je wel , allemaal oplichterij die dure spullen denk ik …….
Maar dán schieten de waarschuwende woorden van Annemarie me door het hoofd; “goed schudden voor gebruik oma” en inderdaad,  na flink schudden is het flesje ineens helemaal blauw !
Niet vertellen dat je het van mij hebt hoor maar áls je in  Bijenkorf Den Haag komt en je wilt “mooi” , nou ja “mooier” gemaakt worden ….zoek je toch gewoon Annemarie op !