“vliegende keep”

Hoewel het nog steeds niet écht vast voorjaarsweer is lijkt er toch éindelijk  een vleugje voorjaar in de lucht te zitten.
In ieder geval is het sinds het weekend aardig wandelweer als je een beetje tussen de buitjes door van start kunt. Wij kunnen gelukkig in onze woonomgeving lekker wandelen , want op zo’n dag dat iederéén naar buiten wil zit je al gauw in de file  als je er op uit wilt.
In 5 minuten wandelen we naar het groene gebied aan de rand van Rijswijk waar je van alles kunt vinden, een kinderboerderij, voetbal velden, tennisbanen  , een (heel bescheiden)  bos , een aardig park en dat  álles door veel groen, leuke weggetjes en  slootjes met elkaar verbonden !

Er wandelen wel meer mensen natuurlijk ,vaak met een hond, maar de oudere dame die ons zondag tegemoet liep was alleen. Ze droeg in beide handen een tas en slofte  voetje voor voetje , op een manier dat duidelijk te zien was, de fut was er hélemaal uit!

Zodra ze binnen gehoorafstand kwam klampte ze ons aan met de hoopvolle vraag of ze in de buurt van ” huize Westhof ” was ! Ze bleek al anderhalf uur rond te dolen en werd steeds weer een ander pad opgestuurd zodra  ze iemand naar het verpleeghuis vroeg.  Gelukkig weten wij het wel te vinden,  maar het grote gebouw ( aan de rechterkant op de foto)  ligt vooral in de zomer, goed verstopt in het groen.
Ik kon het natuurlijk niet over m’n hart krijgen het bezwete wijfie  wéér het bos in te sturen, dus wij stellen ter plekke onze wandeling bij en ik bied haar m’n arm!
We passen ons tempo aan en lopen  gedrieën voetje voor voetje  het stukje (dat  wij in 5 minuten zouden lopen)   in een kwartier! Mevrouw hoopt dat ze nog vóór de lunch bij haar vriendin in huize  Westhof is want ze is veel later dan gedacht .We laten haar achter op de toerit van het verpleeghuis nadat we haar gewezen hebben hoe ze later het best kan lopen om weer bij de tram te komen. Ik hoop wél dat ze dan inderdaad  een heerlijk lunch heeft gehad , misschien wel met zicht op de mooie vijver die voor het tehuis ligt.

Als  wij onze wandeling vervolgen zien we bij één van de voetbalveldjes een voetbal in een sloot liggen.Van achter het doel wordt er gevist naar de bal maar die drijft steeds verder naar kant van de sloot waar wij wandelen .
Ik wil best even door de knieën om naar de bal te vissen  maar dat vindt Henk géén goed plan.
Op het moment dat  ik “tegen de baas in wil gaan ” komt er een voetballertje van een jaar of 10 aan hollen . We beperken ons dus tot voorkomen dat het jochie in het water kukelt terwijl hij de bal probeert te pakken.
Eind goed al goed, en zo kunnen we gerust  op weg naar huis  na deze ochtend vliegende keep spelen!

 

Advertentie