Rietepietz gelijk

Deze pre-kerstperiode  is  niet écht de tijd  om een  maatschappij kritisch logje ze schrijven , bovendien ben ik niet zo erg voor “hard schreeuwen wat er mis is” zonder zélf een positieve suggestie aan te dragen .Dat ik vandaag  tóch zoiets doe heeft dus zeker een reden én een positief element.

Op mijn oude weblog ( die ik ooit nog ga importeren ) schreef ik al eens dat de leerplichtige leeftijd van 18 jaar wat mij betreft een grote fout is .Heel in het kort nog even mijn motivatie waarom die leeftijd naar 14 jaar zou moeten .

1-Niet ieder kind kan leren ( maar kan meer praktijkgericht zijn ) en niet ieder kind wil leren.
2-Personeel voor beroepen waar weinig scholing voor nodig is wordt te duur .
3-Het niveau van de lesstof holt achteruit om iedereen van een diploma te kunnen voorzien en werkt (naar nu gebleken is ) fraude in de hand .

Natuurlijk had ik ook suggesties over hoe het béter kon ;

-Leerplicht tot 14 jaar met een algemeen vormend karakter voor hen die niet kunnen of willen leren , daarna ;
-instroom in arbeidsproces ( op een betaalbaar niveau) alwaar in de praktijk vaak wél veel geleerd wordt ( vaak met gevolg dat er tóch weer scholing volgt maar dan beter gericht)

 -Voor hen die niet willen leren maar óók niet willen werken een soort sociale diensplicht onder strenge  begeleiding zodat niet afgegleden kan worden naar “met een uitkering de hangjongere uithangen” en men in div beroepsgroepen ervaring op kan doen .

Onze oudste kleinzoon lijkt mijn opinie helemaal te bevestigen .
Na  een wissel in zijn opleiding (wegens allergieproblemen was zijn eerste keus niet haalbaar) beeindigde hij vorig jaar met succes een MBO opleiding in sport en beweging .!
Een gewilde opleiding waar echter op korte termijn voor hem geen werk voorhande bleek .

Met een uitkering wachten tot dat werk er wél is is geen optie  in de familie van rietepietz maar onze kleinzoon verdient dan al sinds zijn 16de  jaar zélf zijn zakgeld bij een bekende supermarkt , aanvankelijk als vakkenvuller , maar geleidelijk leert hij “partime” op alle afdelingen van het bedrijf een heleboel en krijgt wat meer verantwoordelijke taken .
Maikel ( onze 22 jarige kleinzoon) blijft , al soliciterend , dus zichzelf bedruipen met de inkomsten uit deze bijbaan (natuurlijk dankzij het feit dat hij thuis onderdak en eten heeft )

Totdat er érgens opeens een dubbeltje valt  …  nee niet bij de kassa maar bij Maikel !
Het is eigenlijk verrekte leuk werk  én er zijn zeker toekomstmogelijkheden .
Omdat zijn vriendin in Eindhoven woont vraagt hij in “zijn filiaal ” of er binnen de keten vacatures zijn voor een vaste baan in die omgeving en jawel…. al de éérste sollicitatie is het bingo .
Maikel is precies wat men zoekt , heeft werkervaring weet wat er in het bedrijf speelt en krijgt een funtie als meewerkend leidinggevende aangeboden met  eventuele verdere opleidingsmogelijkheden op kosten van het bedrijf .
Al na een maand word de rest van zijn proefperiode hem kwijtgescholden omdat men héél blij met Maikel is .
 Vanaf dat moment  is zijn jaarcontract dus een feit  en kan er een urgentieverklaring voor woonruimte aangevraagd worden waarvoor  o.a. een jaarcontract een voorwaarde is .
Die urgentieverklaring wordt hem geweigerd om een wel héél bizarre reden , hij voldoet uiteindelijk niet aan alle voorwaarden …….. zijn salaris is niet boven de norm, de afstand huis werk is ruim over de norm maar ja …. hij heeft niét voorafgaand een jaar van een uitkering geleefd ……….

Gelukkig vindt hij een gastvrij onderdak bij de ouders van zijn vriendin maar zo’n knaap gun je toch van harte een eigen onderdak?
Wat is er toch mis in Nederland dat je eigen verantwoording nemen afgestraft wordt ?

Advertentie