Wat ziet het er sinds twee dagen gewéldig uit in de randstad ! We kregen dit keer hiér de volle sneeuwlaag en ik geniet me te pletter ! Zelfs in de auto heb ik oog voor de beeldschone plaatjes die bomen langs de straatkant nu opleveren !
Je hebt er ook álle tijd voor want want je kunt tóch nergens harder dan 20/30 km p.u. rijden ,maakt niet uit , doen we er gewoon wat langer over toch ?
Eh……. wat? Oh… daar willen jullie dan wel foto’s van zien ,hé , das nou ff jammer want dié heb ik niet !
Mijn camera hééft blijkbaar iets tegen de winter ,hij is nu nét drie jaar oud en voor de dérde keer heb ik “een lens error ” ….zucht ! Met de service is niet mis hoor , daar niet van ,het is steeds gratis verholpen maar ….. ik zit weer een paar weken zónder camera en ik ben dit gedoe zat !
Vanmorgen dus door de krakende sneeuw naar het winkelcentrum gewandeld …héérlijk !
De camera ingeleverd met het complete verhaal én alle papieren van de vorige reparaties !
Hij moet nu binnen 10 dagen gerepareerd terug zijn vertelde de jongen, de kans dat dát lukt is niet groot . De mogelijkheid bestaat dat ik dan (een deel )van de aankoopsom terug krijg in de vorm van een tegoedbon ….mja… we zien wel ,ik ben in ieder geval maar een nieuwe camera gaan kopen want zónder camera de feestagen in is geen optie !
Vervelend is wel dat ik nu weer uit moet zoeken hoe m’n speeltje werkt want er is alwéér heel veel anders ,verbeterd enz …zucht ….soms verlang ik terug naar de oude kodak-box van mijn moeder waar ik als 10 á 12 jarige wel eens een foto mee mocht maken .
Voor Morgaine , die gek is op oude verhalen , leg ik het iets uitgebreider uit 😉
De kodak-box had mijn moeder gekocht toen zij begin jaren 30 voor een jaar in Zwiterland “diende ” als keukenmeisje bij een rijke familie !
Haar getuigschrift is nog steeds familiebezit en is zéker een logje waardig , maar dan een andere keer want ik heb het nu over het gemak van haar fotototoestel tenslotte!
Gewoon in het raampje kijken tot je ,als ik me goed herinner op z’n kop , zag wat je wilde fotograferen en dan afknippen. Als het rolletje van 12 foto’s vol was bracht je het naar de fotowinkel om ontwikkeld te worden .
Zo’n rolletje wisselen moest nog knap voorzichtig gebeuren want als er licht bij kwam waren je foto’s naar de knoppen ,oppassen dus met het laatste stukje van de rol ,dat mocht niet té ver afrollen .
Na een week kon je dan de foto’s ophalen die ,samen met de negatieven van de foto’s in een mooi mapje zaten .
Het ontwikkelen moest natuurlijk betaald worden, ongeveer een rijksdaalder per rolletje en daar kreeg je de negatieven dus voor !
De foto’s waren in de meest gangbare maat ongeveer 1 gulden per afdruk ,bij de salarissen van die tijd bést een bedrag om een rolletje foto’s af te laten drukken ,temeer daar je natuurlijk niét wist of er iets bij zat dat de moeite waard was .
De kleinbeeldcamera bestond al maar was nog duur ,kostte véle honderden guldens en werden pas in de jaren 60/70 gemeengoed voor de gewone man .
Met rolletjes van 36 foto’s kon je al veel meer doen en de prijzen daalden geleidelijk, zowel van de camera’s als van het ontwikkelen en afdrukken .Zaken als de HEMA en het kruidvat gingen zich met foto’s bezig houden waardoor een foto afdrukken nog maar rond een kwartje ging kosten !
Het kán nog steeds ,een gewone foto af laten drukken maar ondertussen heeft de digitale opmars het mogelijk gemaakt dat je voor héél weinig geld foto’s kun maken en uitsluitend dié foto die je in een lijstje zou willen zetten afdrukt ,of láát afdrukken .De rest zie je zo snel je dat wilt terug op je computer ,delete wat niet om aan te zien is en stuurt hier en daar wat door naar mensen die juist die foto leuk zullen vinden ………..
Bij nader inzien …. , wat zeur ik toch ….kom op met die gebruiksaanwijzing ,ik wil toch niet écht terug naar de Kodak-box?
Leuk dat je reageert, dankjewel!