oeverloos….

Bloggers onder elkaar zijn een prettig volkje, al ken je de één beter dan de ander, als er een blogger in de problemen zit gaat geen zee ze te hoog om de ander te helpen!
Toen Leidse Glibber dus kort geleden dit zag  wreef hij zich even de ogen uit …..
De schrik sloeg hem om het hart ….. het leek warempel wel of het huwelijksbootje van zijn eigen Rietepietz alsnog gestrand was en op de schroothoop terecht gekomen.

Wie bij Glibber leest wéét natuurlijk dat hij daar het zijne van moest weten .Met de camera in de aanslag dook hij als een ware  spoorzoeker  de struiken in voor verder onderzoek en inderdaad …..

Hij had zich niet vergist …. , verontrust zocht hij tussen de resten van het bootje naar Rietepietz …..,  maar die was ( net als de Z) spóórloos verdwenen, waarschijnlijk hulp gaan halen was zijn eerste gedachte!
Hij  herinnert  zich ineens een recent logje van  Rietepietz die, op een steen aan de kust  over zee zit te staren. Dat krijgt op slag een nieuwe betekenis voor hem …….. ze móet wel overboord geslagen zijn van haar eigen bootje , is naar de kant gezwommen en zat daar nu te wachten tot het bootje weer  aanspoelt.
Wat nu ! Een adres of telefoonnummer hád hij niet van haar maar die meid  in onzekerheid laten over het lot van haar bootje?……no way !
Er zat niets anders op, Glibber ging driftig aan de slag met wat gereedschap en zag kans het bootje weer op te lappen.
Met nog een kwastje verf om de naam weer compleet te maken was de klus geklaard .
Met de “Rietepietz” achter zijn eigen sloep gebonden  zette hij koers naar de kust van scheveningen op zoek naar zijn logvriendin !
Helaas ….  het bootje bleek van geen kant zeewaardig en “de sloep” van Glibber kon niet dicht genoeg aan de kust komen maar  Glibber  in de zee zijn meerdere erkennen ….? écht niet !

Met het énige overblijfsel van het bootje , het stuk waarop de naam stond , kon hij planksurvend de kust van Scheveningen bereiken .Het stuk wrakhout achter zich aan slepend ploegde  Glibber door de branding .
Scheveningen was gelukkig niet ver meer want attelenooien… wat wás dat water koud !
Al van verre zag hij dat Rietepietz nog op haar rotsblok zat  en even later kon hij zichzelf op een ander blok in veiligheid brengen …. eind goed al goed … wat de bloggers betreft dan !
Terwijl Glibber en Rietepietz  elkaar aan het bij praten waren spoelde, plankje voor plankje, alsnog het bootje aan !

Hoe bedoel je nou oeverloos fantaseren ….. als je van Glibber wat leuke foto’s toegezonden krijgt zónder verhaal dan máák je toch een verhaal 😉

PS . Natúúrlijk heeft Glibber een beetje raar hoofd op de foto , hij komt immers nét uit het water
*foto’s van zijn log gappen schijnt écht bestraft te worden*