oud van hout

Nee hoor , ik heb niét iedere morgen een “houten kop ” maar ik neem jullie even mee naar wat mijmeringen op de vroege morgen in huize Rietepietz .
Wat  is er nou mooier dan iedere morgen je ontbijt kant en klaar voor je neus gezet te krijgen , jullie Rietepietz is zo’n bofkont  .
Terwijl ik  mezelf zóver restaureer dat ik iedereen weer onder ogen kan komen zonder dat er ongelukken gebeuren ,duikt Henk de keuken  in .
Met bijna chirurgische precisie legt hij z’n  “instrumenten” klaar , de broodplank en twee messen want brood smeren kun je nou eenmaal niét met hetzelfde mes als een boterham doorsnijden !( volgens Henk)

Wij trouwen in ’61 zonder één cent schuld maar er ontbrak nog wel het één en ander aan onze inrichting
Het linker mes is het “smeermes” dat al nét zo lang meegaat als wij getrouwd zijn en zelfs tóen was het niet helemaal nieuw ! Snijden kun je er niet meer mee, het is zo bot als de beruchte ….. juist ja ,en ondertussen is het bijna een kartelmes ,zoveel bramen zitten erin !
We “kregen  het mee ”  van Henk z’n ouders bij ons huwelijk na betaling van een dubbeltje  omdat ze een scherp voorwerp niet weg wilde geven ,dat bracht ongeluk!
Het rechtermes is het “broodsnijmes ” ,een recente vervanging van het broodmes met kartels dat we destijds óók mee “kregen “.( en dat ik helaas al weggegooid heb)
De kartels waren compleet weggesleten en het heft ,van iets baccalietachtigs ,was voor de helft weggesmolten toen het eens tegen een brandende gaspit had gelegen !

De broodplank is óók al zo’n oudje en werd door de vader van Henk eigenhandig uit een geschikte  plank gezaagd waarna hij hem hem tijdens onze eerste “decembermaand” door Sint Nicolaas liet bezorgen .
Ook de plank is “tot in z’n nerven ” gebruikt en dat hij niet helemaal symetrisch is heeft zo z’n charme .Hij wordt nog steeds gebruikt maar niet meer om brood op te snijden .

Hij is  na vele jaren  trouwe dienst tot uiensnijplank  gedegradeerd , het is éigenlijk om te huilen …..heb je dáár je  oppervlak zo voor  uitgehold !